Vanaf vandaag is de eerste aflevering van Menopauzia te zien op VRT. Daarin interviewt Tine Embrechts tal van bekende vrouwen over de menopauze en hoe ze de overgang zelf (hebben) ervaren. Ik ben één van de experten die duiding geven in het programma.
De reactie van Elio Di Rupo
Een fragment dat mij bijblijft is wanneer Maggie De Block vertelt over een hevige vapeur die opkwam tijdens de ministerraad. De scène verloopt zo: Maggie De Block vertelt dat ze plots last heeft van een opvlieger en een knalrood gezicht krijgt. Haar collega vraagt haar: “Ga je wenen? Je ziet zo rood!” waarop Mevrouw De Block antwoordt: “Nee, ik heb een vapeur!”. Elio Di Rupo, die dan premier is, doet alsof hij het niet opmerkt.
Dat was onhandig. Wegkijken vermindert het probleem niet, het vergroot het alleen maar, want ik kan mij voorstellen dat Maggie De Block enige schaamte voelde. Ook al kan zij dat als arts plaatsen, ze blijft een mens van vlees en bloed. Bovendien is ze een vrouw in een hoge politieke functie tussen de mannen, waar je je maar beter niet zwak kunt tonen.
Elio Di Rupo geeft met zijn wegkijken -misschien niet bewust- het signaal dat het hem niet interesseert, dat hij het niet wil gezien hebben en -vooral- dat hij er niet mee wil dealen.
Nu, ik begrijp het wel. Di Rupo zal gêne gevoeld hebben en niet goed geweten hebben hoe hij dit moest aanpakken. Hij heeft ook geen voorbeelden gekregen. We hebben niet geleerd om erover te praten, er zijn ons maar weinig vrouwen voorgegaan en die hebben het dan vooral niét getoond op de werkvloer. Dus er is wel degelijk een revolutie aan de gang. Misschien vond Elio Di Rupo dat wegkijken het hoffelijkste was dat hij kon doen. Maar dat is het dus niet.
Mijn advies aan Elio
Hoe kon hij er dan beter mee omgaan? Wat zou ik de premier aanraden in dit geval?
Eerst en vooral: wees moedig en kijk! Merk op dat je collega met iets worstelt, hoor dat ze zegt dat ze een vapeur heeft, kijk haar aan en vraag eventueel: “Tijd voor een pauze, Mevrouw De Block?” Je hoeft er niet veel poespas rond te maken. Houd een korte pauze en eventueel kan je zelfs nog met een kwinkslag zeggen: “blijf van de koffie af, he?” (want koffie triggert opvliegers).
Je hoeft er niet veel vragen over te stellen, merk het gewoon op, vraag “Mevrouw De Block, heeft u nood aan een korte pauze?”. Als ze ja zegt, dan nemen alle collega’s pauze en daarmee is de kous af. Meer dan dat hoeft het niet te zijn.
Moet je dan bij elke vapeur van Mevrouw De Block de ministerraad stilleggen?
Nee, natuurlijk niet. Het gaat over menselijkheid, hoffelijkheid, empathie. Als je ziet dat eender welke collega het even moeilijk heeft, dan is er toch niets mis mee om daar even aandacht aan te geven en te zorgen dat die het terug comfortabel heeft? Dat zal uiteindelijk de efficiëntie alleen maar ten goede komen.
Doe normaal!
Wat kan je hieruit leren als vrouw in de overgang?
Doe er normaal over! Benoem het als je klachten impact hebben op je functioneren. Zeg wat je nodig hebt, doe wat je nodig hebt en ga verder met de orde van de dag.
Aan iedereen geef ik trouwens de boodschap: doe normaal! Vapeurs zijn normale dingen. Zoals iedereen van ons naar het toilet gaat, honger of dorst krijgt, soms hoofdpijn of buikpijn heeft, zo hebben de meeste vrouwen in de overgang soms last van opvliegers. Het is de normaalste zaak van de wereld en het is veel te lang taboe geweest. Het heeft niets te maken met seksualiteit of intimiteit, het is een overgangsproces van het vrouwelijke lichaam.
Sommige vrouwen hebben zo’n hevige opvliegers dat het lijkt alsof ze met kleren en al onder de douche hebben gestaan. Ingrid Berghmans vertelt in het programma dat ze dat grappig vindt. Ze vertelt zo’n anekdote, maar ik vermoed dat ze toen thuis achter de pc zet en gemakkelijk even droge kleren kon aantrekken of een luchtje kon scheppen. Het wordt iets minder grappig als je op kantoor zit en je er nog nooit met je collega’s over hebt gepraat.
Vapeurs voor de klas
Maar wat doe je als je last hebt van zo’n hevige vapeurs en je staat voor de klas of je hebt een belangrijke vergadering? Vooral niet stressen op voorhand, is de boodschap! Stress verergert de klachten. Leer ermee omgaan! In Menopauzia vertelt Barbaria Sarafian dat ze tegen haar vapeurs begon te praten. “Ha, daar ben je weer….” Dat is een leuke manier om je stressniveau te doen zakken.
En natuurlijk zijn er heel praktische dingen die je kunt doen. Neem bv. altijd een extra set kleren mee naar je werk, een washandje en een handdoek. Aarzel niet om even naar het toilet te verdwijnen om je op te frissen. Iedereen zal zich beter voelen, want de meeste collega’s zullen echt wel met jou meeleven en niet willen dat jij kletsnat een vergadering voorzit! En die leerlingen durven jou dan wel weer aan te kijken.
Hoe zou het zijn als onze kinderen leerkrachten hadden die uitlegden wat er gebeurt, alsof het de normaalste zaak van de wereld is? Vertel gewoon dat dit een opvlieger is en dat je je even gaat omkleden. Klaar!
Menopauzebeleid in elk bedrijf?
In eerdere posts deed ik al een oproep aan bedrijven om een menopauzebeleid in te voeren. Niet om de zoveelste procedure te hebben, die uiteindelijk in de kast belandt. Maar wel om de menopauze normaal en bespreekbaar te maken en om leidinggevenden te coachen in het voeren van moedige gesprekken. De nieuwe premier mag mij bellen 😉
Ben je benieuwd naar het programma? Je kan Menopauzia bekijken via VRT Max.
Comments